• Afdrukken

Download poster.

 

Trix Meurs licht haar poster toe

De gedachte erachter van mij, is dat kinderen met autisme (meestal) een focus hebben. Het contact met autisten word veelal vergeleken met een brievenbus, er kan iets in, als de bus tenminste een opening biedt, of er kan iets uit, maar niet tegelijkertijd. Dit laatste is een voorwaarde voor wederkerigheid, intimiteit/ seksualiteit. Bij jezelf blijven en tegelijkertijd kunnen verplaatsen in de ander. Samen met die focus, zijn er kleine openingsmogelijkheden om vaardigheden aan te leren, wat ik erbij heb geschreven. Een focus kan in principe van alles zijn, schaken, schilderen, muziek, de busdienstenschema's in Nederland, Schiphol, computergames, ronddraaiende speeltjes of bijvoorbeeld een draaiende wasmachinetrommel etc. Het idee is dat je samen met het kind, zijn focuswereld binnengaat, met uiteindelijk als doel deze wereld te leren duiden voor zover mogelijk, en de taal en fascinatie kan volgen. Binnen dat lijntje, gaat de brievenbus misschien iets langer open of vaker. Het kind heeft veiligheid en vertrouwen nodig om vaardigheden aan de focus of de cognitieve ontwikkeling te koppelen, en erin te krijgen. In het delen van de focus ben je ook samen..twee-zaam.., maar toch kan er op den duur een bepaalde verbondenheid ontstaan, een wissel tussen 2 spoorlijnen. En,... elke wissel is er een. Vervolgens kan er in het focusveld mee geoefend worden, en daarmee bedoel ik bijvoorbeeld met schaken, spelen in een zaaltje met anderen. Training krijgen bij de trainer thuis. En dit vervolgens verder uitbreiden... Hallo zeggen en tot ziens, als je komt of gaat. Je tegenstander na afloop een drankje aanbieden en bedanken. Weer een stap verder kan het zijn om een praatje te maken, te eten in de kantine of restaurant. Slapen op locatie. Soms een huisje. Locatie delen met anderen. Zowel winnen als verlies kunnen incasseren. Voor ons misschien simpele vaardigheden, maar voor kinderen met autisme, kan het elke keer een enorme hobbel zijn die overwonnen moet worden. Dit vergt moed en overwinnen van angsten en het doorbreken van 'houvastpatronen'. En elk kind en jongere met autisme, heeft uiteraard een begrenzing aan wat er cognitief mee naar binnen gesluisd kan worden. 'Een dak op het huis' van kunnen en durven. Een liefdevolle uitdaging voor ouders en trainers.